W prozie dwudziestolecia międzywojennego spotykamy następujące nurty:

- nurt neorealistyczny (Maria Dąbrowska "Noce i dnie"; Helena Boguszewska, Pola Gojawiczyńska);
- nurt polityczno-dyskusyjny, polemiczny (S. Żeromski "Przedwiośnie");
- nurt psychologiczny (Zofia Nałkowska "Granica", M. Kuncewiczowa "Cudzoziemka");
- nowatorski nurt prozy historycznej (Jarosław Iwaszkiewicz "Czerwone tarcze"; Z. Kossak-Szczucka; "Krzyżowcy");
- proza środowiskowa (G. Morcinek "Łysek z pokładu Idy", P. Gojawiczyńska "Dziewczęta z Nowolipek");
- nurt rewolucyjny, historyczny i polityczny (L. Kruczkowski "Kordian i cham" - przedstawienie dwóch racji: szlachcica i chłopa, uczestników powstania listopadowego);
- proza awangardowa (Bruno Schulz "Sklepy cynamonowe", Witold Gombrowicz "Ferdydurke", "Zazdrość i medycyna");
- literatura faktu, dokumentu (Maria Dąbrowska "Pamiętniki chłopów polskich");
- narodziny reportażu (Melchior Wańkowicz "Na tropach Smętka", X. Pruszyński "W czerwonej Hiszpanii").