Podsumowaniem przeżyć i przemyśleń Staffa, rodzajem rozliczenia się z własnym życiem, jest wiersz "Przedśpiew". W tym wierszu Leopold Staff zawarł szereg własnych przemyśleń dotyczących życia i spraw istotnych dla wszystkich ludzi. Hasłem przewodnim dla rozważań o człowieku i jego miejscu w świecie są słowa Terencjusza "Człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce". Staff parafrazuje te słowa, mówiąc: "Żyłem i z rzeczy ludzkich i nic nie jest mi obce". Dużo w życiu przeżył, wiele widział, doświadczył szczęścia i cierpienia, samotności i miłości, a jednak nie poddaje się losowi, nie załamuje się. Poezja jest wyrazicielką przeżyć i poglądów poety, jest dojrzała i pełna uczuć. W wierszu tym nawiązuje także poeta do postawy stoickiej polegającej na zachowaniu równowagi duchowej nie zakłóconej ani radością, ani smutkiem. Prezentuje filozofię pogardy i optymizmu.