Cechy powieści młodopolskiej w "Ludziach bezdomnych"
Cechy powieści młodopolskiej:
- rezygnacja z narratora wszechwiedzącego, opis świata z punktu widzenia
bohatera w I i III osobie;
- psychologizacja postaci, stany emocjonalne, chwilowe przeżycia;
- kompozycja luźna, niektóre fragmenty pozbawione akcji, oddziaływanie na
odbiorcę przez:
- sposób przedstawienia materiału,
- fragmenty publicystyczne (odczyt),
- reportaż (fabryka cygar),
- pamiętniki,
- części liryczne,
- epizody - odrębna całość,
- rozważania filozoficzno-moralne, rozmowy z Korzeckim;
- fragmentaryczność;
- symboliczny charakter zakończenia - pozostanie w niepewności;
- styl: niejednorodność, subiektywność świata, liryzm języka powieści,
indywidualizacja języka postaci, łączenie różnych stylów epoki;
- realizm - bohater realny podejmuje problemy nurtujące społeczeństwo;
- naturalizm - opisy drastyczne (wędrówka Judyma po Ciepłej);
- symbolizm - symboliczne rozdarcie wewnętrzne Judyma, rozdarta sosna;
- impresjonizm - opisy przyrody - jako indywidualne przeżycia bohatera,
akompaniament do świadomości, przedmiot kontemplacji, wzruszeń, pejzaż
sugestywnie przedstawiony staje się jednym z bohaterów dramatu;
- ekspresjonizm - pogłębia znaczenie symboliczne (obraz kowala).
